Η βασιλεία του Μιχαήλ Γ΄ και η αυγή της Νέας Εποχής

Φύλλο εργασίας "Η βασιλεία του Μιχαήλ Γ΄ και η αυγή της Νέας Εποχής"

ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

α. Έναρξη της Νέας Εποχής

842 - 867: Μιχαήλ Γ ΄ (γιος Θεοδώρας) = ανάπτυξη δύναμης Βυζαντίου.

Παράγοντες ακμής:

α) Ο τερματισμός της εικονομαχίας  που είχε ως αποτέλεσμα η βυζαντινή κυβέρνηση να ασχοληθεί: 1) με την άμυνα κατά Αράβων 2) με τα έργα του πολιτισμού.

β) Η ανάληψη της διεύθυνσης κρατικών υποθέσεων από τον ικανότατο Καίσαρα Βάρδα (= αδερφός Θεοδώρας).

γ) Η ίδρυση της σχολής της Μαγναύρας (= πανεπιστήμιο Κωνσταντινούπολης) με πρωτοβουλία Βάρδα. (Κάντε κλικ εδώ (στο τέλος του βίντεο), για να δείτε ψηφιακή αναπαράσταση της σχολής).

- Διευθυντής: ο Λέων ο Φιλόσοφος ή Μαθηματικός (=διάσημος επιστήμονας).

- Σχολές του πανεπιστημίου: Φιλοσοφίας, Γεωμετρίας, Αστρονομίας, Γραμματικής.

- Η έντονη πνευματική δραστηριότητα της σχολής είχε ως αποτέλεσμα την αναβίωση των αρχαίων γραμμάτων.

δ) Το ενδιαφέρον των Λόγιων για τους αρχαίους κλασικούς.

- Οι Λόγιοι συλλέγουν, μελετούν και αντιγράφουν χειρόγραφα αρχαίας γραμματείας (Χάρη στην προσπάθεια αυτή σώζονται σήμερα σημαντικά αρχαία έργα).

- Σπουδαιότερος ο Φώτιος. Έργα του: 1) η "Μυριόβιβλος"(= 300 πρωτότυπα φιλολογικά δοκίμια), 2) Λεξικό, 3) Ομιλίες, 4) θεολογικά έργα.

- Υπό την ηγεσία του (ως Πατριάρχης) έγινε ο εκχριστιανισμός των Σλάβων.

β. Αραβικοί πόλεμοι και επική ποίηση

   Κατά τη 2^η φάση της εικονομαχίας και μετά τον τερματισμό της:

- Διαρκώς επιθέσεις, εισβολές, λεηλασίες στις μικρασιατικές βυζαντινές επαρχίες.

- Αποκορύφωμα καταστροφών η άλωση Αμορίου (= το ισχυρότερο βυζαντινό φρούριο) το 838.

- Αυτοκράτορας Θεόφιλος: αποτυχημένη προσπάθεια γενικής συμμαχίας κατά του

Ισλάμ, από χριστιανούς Ανατολής και Δύσης.

- Αυτοκράτορας Μιχαήλ Γ ΄: βυζαντινή αντεπίθεση: 1) ο βυζαντινός στρατός πέρασε τον Ευφράτη (859) 2) νίκησε τον εμίρη της Μελιτηνής (863).

- Εξαιτίας των συνεχών πολέμων δημιουργήθηκαν τα Ακριτικά τραγούδια (βυζαντινή επική ποίηση).

- Αυτά συντέθηκαν από ανώνυμους τραγουδοποιούς και εξυμνούσαν τα κατορθώματα των ακριτών (Ακρίτες = στρατιώτες του Βυζαντίου που προστάτευαν τα ανατολικά σύνορα, δηλαδή τις άκρες).

- Τα σημαντικότερα: 1) το έπος του Διγενή Ακρίτα, 2) το άσμα του Αρμούρη (= ήρωας ακρίτας).